Mijn eerste 2 weken thuis.

Het is alweer 3 weken geleden dat ik afscheid heb genomen van mijn werk. Het was emotioneel, maar goed.

Daarna was het vakantie en zijn we met ons gezin lekker een weekend weg geweest.  Even alle ellende van ons afzetten en genieten met het gezin. Heerlijk! Ons weekend bestond uit zwemmen en relaxen.

De week daarna kwam het werkelijke besef. Ik hoefde niet meer naar het werk, niet meer 3 ochtenden in de week om 6 uur opstaan, niet meer stressen om te zorgen dat we op tijd bij de creche waren. Heerlijk.

Ik had verwacht dat die eeste woensdagochtend wel vreemd zou zijn. Normaal begon dan mijn werkweek en nu hoefde ik nergens heen. Maar dat viel heel erg mee. Ik heb mijn zoon naar school gebracht, mijn dochter naar de creche en daarna heb ik boodschappen gedaan. Ik had voor deze dag ook een uitje gepland met mijn moeder, om toch de nodige afleiding te hebben. Niet iets spannends, gewoon een oogmeting en een nieuwe bril uitzoeken.

En nu twee week later kan ik alleen maar zeggen dat het goed gaat. Ik moet nog wel een beetje mijn ritme vinden. De dagen zien er nu heel anders uit. De afgelopen 2 weken waren de kinderen nog op de gewone dagen naar school en de opvang. Vanaf volgende week zijn ze meer thuis. Onze dochter gaat nog 1 dag heen en onze zoon gaat niet meer naar de bso en de overblijf.

Het effect tot nu toe is dat ik rustiger ben. Ik reageer minder snel boos. Ook kan ik nu de kinderen meer aandacht geven. Als ze nu iets willen doen met mij kan het ook. Anders zei ik nee omdat ik moest schoonmaken want de volgende dag moest ik weer werken. Even een puzzel of een spelletje, of samen een boekje lezen. Heerlijk, ik geniet hier echt van!

Verder ben ik gestart om met begeleiding te zoeken nar een andere baan. We gaan nu eerst kijken wat bij mij zou passen en van daaruit verder. Er is daarbij wel één ding dat ik zeker weet, ik wil een baan waarbij werk en gezin goed in balans zijn zodat ik de moeder kan blijven die ik nu ben!